De waarheid over bewerkt rood vlees

Paniek in de tent! Van bewerkt vlees krijg je kanker. De WHO (World Health Organisation) heeft bewerkt vlees op dezelfde lijst gezet als asbest, alcohol en sigaretten. Als je vele media moet geloven kun je net zo goed een stuk asbest in je mond stoppen als een stuk rookworst. Zonder enige vorm van aandacht over wat er nou precies beweerd wordt en hoe dit geinterpreteerd dient te worden kopt bijvoorbeeld de online krant ‘de spits’ met “bewerkt vlees is levensgevaarlijk”.

Man man man, zonder er in eerste instantie gedegen onderzoek naar te doen, trek ik al zéér grote vraagstukken bij deze conclusies, maar om er zeker van te zijn ben ik me er wat in gaan verdiepen.

In een review (1) over de gezondheidseffecten van consumptie van rood en bewerkt vlees is de conclusie gekomen dat rood vlees (rund, varken, lam, paard en geit) in de categorie 2A kan worden geplaatst en bewerkt vlees (gerookt, gezouten, gefermenteerd) in categorie 1.

Deze categorieën kun je terugvinden in onderstaand overzicht, waarbij groep 1 geclassificeerd wordt als de stof is carcinogeen (ofwel kankerverwekkend), en groep 2 als de stof is waarschijnlijk carcinogeen (ofwel waarschijnlijk kankerverwekkend)

vlees-kankerverwekkend

Maar wat betekend dit in de praktijk? Als eerste moet duidelijk gemaakt worden dat deze classificatie wil zeggen dat het net zo vast staat dat je van bewerkt vlees kanker kunt krijgen als van asbest. Het zegt daarentegen niks over de hoogte van het risico, wat bij bijvoorbeeld asbest vele malen hoger ligt. Dit is een significant verschil met wat de populaire media in de grote koppen je wil doen geloven.

2Knakworsten

 

Het review stelt dat het eten van 50 gram bewerkt vlees het risico op darmkanker vet 18% verhoogt. Volgens onderzoek van het Duitse Robert Koch institut heeft een Duitse vrouw van 45 jaar 0,30% kans om in de komende 10 jaar met darmkanker gediagnosticeerd te worden. Bij een Duitse man van 65 is dit risico 2,30%. Kijkend naar de onderzoeksresultaten betekend dit bij de vrouw een toename van 0,054% (0,30% x 1,18 = 0,354%) en bij de man een toename van 0,41% (2,30% x 1,18 = 2,71%). Valt behoorlijk mee, toch?

 

 

 

Laat je niet gek maken door de media, maar probeer je wat meer te verdiepen als het je interesseert. Of je houdt gewoon mijn blogs in de gaten, nog makkelijker. Smakelijk eten!

Roeg Kuijpers

Activate Personal Training & Coaching

1 http://www.iarc.fr/en/media-centre/pr/2015/pdfs/pr240_E.pdf

Lichaamsbeweging als antidepressivum

foksukherfst3Iedereen voelt zich wel eens down of wat minder vrolijk. Het kan niet altijd feest zijn immers. Het wordt vervelend wanneer deze gevoelens na verloop van tijd niet weg gaan, en zich zelfs door ontwikkelen.

Depressiviteit is helaas een veel voorkomende ziekte in Nederland. Op basis van een bevolkingsonderzoek hadden in 2011 649.500 mensen last van een stemmingsstoornis, waarvan 550.300 een depressieve stoornis hadden, in de leeftijd tussen 18 en 65 jaar (1). Deze depressieve stoornis kan zich op verschillende manieren uiten, maar globaal kun je zeggen dat iemand die depressief is zich lusteloos voelt, vaak moe is en weinig tot geen interesse meer toont in dingen.

Wanneer je deze klachten hebt kun je er voor kiezen om de huisarts te raadplegen, die je vervolgens naar een psycholoog toe zal sturen, wat geen slechte keuze is. Grote kans dat er bij ernstige klachten wordt gesproken over medicatie. Antidepressiva wordt inmiddels al aan 1 miljoen (!) Nederlanders voorgeschreven (2). Dat het ‘t probleem niet verhelpt, maar onderdrukt, is over het algemeen bekend. Dit hoeft niet persé slecht te zijn, aangezien je in die tijd er wel zelfstandig, met hulp van een psycholoog, aan kunt werken om het weer beter te maken.

De meningen over het gebruik van antidepressiva zijn uiteenlopend. Dat je er klachten van kunt krijgen als het aankomen in gewicht, of compleet emotieloos wordt, zijn niet te flauw. Echter zweren er andere bij, en heeft het hun echt geholpen in hun strijd tegen depressiviteit.

Maar er is nog een middel wat bewezen helpt tegen depressiviteit. Je hoeft er geen pillen voor te slikken, of naar een dure psycholoog of psychiater. Dit middel is simpelweg beweging! Volgens een nieuwe review waarbij 39 studies werden geanalyseerd biedt lichaamsbeweging voordelen aan depressie (3). Globaal gezien toont deze review aan dat lichaamsbeweging dezelfde impact heeft op een depressie als psychotherapie of farmacotherapie. Met andere woorden, door te sporten kun je de donkere wolken wegjagen die zich om je heen hebben opgebouwd, in dezelfde mate als praten met een psychotherapeut of medicatie dit zouden kunnen. Het is zelfs zo dat bij de behandeling  van milde tot matige depressie, het volgen van een bewegingsprogramma beter werkt (4).

Door het volgen van een bewegings- sportprogramma komt er endorfine vrij in je lichaam dat er voor zorgt dat je je fitter en energieker voelt door de dag heen. Endorfine is een morfineachtige stof die het vermogen heeft om pijnstilling te veroorzaken evenals een gevoel van welbevinden en geluk. Zeker de laatste punten helpen bij je depressie.

Eindconclusie: Ga niet te mild om met je depressieve klachten. Praat erover met je huisarts. Ik sluit in dit blog het nut van een psychotherapeut of medicatie helemaal niet uit. Het is zelfs bewezen dat medicatie bij ernstige vormen van depressiviteit goed kunnen helpen (5), alleen heb ik als personal fitness trainer de positieve kanten van beweging naar voren laten komen in het bovenstaande. Ga als je wilt beginnen met sporten aan de slag met een professional die een op maat gemaakt plan voor je op kan stellen, waarbij je verantwoord en op een veilige manier kunt werken aan je lichamelijke ontwikkeling en je je eventuele depressie voor goed de deur uit kunt jagen.

Roeg Kuijpers

Personal trainer

1 http://www.nationaalkompas.nl/gezondheid-en-ziekte/ziekten-en-aandoeningen/psychische-stoornissen/depressie/omvang/

2 http://www.ggznieuws.nl/home/1-miljoen-nederlanders-aan-de-antidepressiva/

3 http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24026850

4 http://www.tijdschriftvoorpsychiatrie.nl/assets/articles/articles_2889pdf.pdf

5 http://journals.plos.org/plosmedicine/article?id=10.1371/journal.pmed.0050045